امروز چهار شنبه‌س. چهار شنبه‌ی پیش تولدم بود! بیست سالم تموم شد رفتم تو بیست و یک سالگی.
هیچی نشدم ...
درست اونجایی که باید به یه جایی می رسیدم رسیدم به هیچ! خیلی بده خیلی سخته. آدم می تونه هر دردی رو تحمل کنه اما این جور چیزا تحملش سخته.
بچه که بودم فکر می کردم بیست سالم که بشه دیگه تکلیفم روشنه اما حالا ... ؟! حتی نمی تونم
پول تو جیبی خودمو در بیارم. هر روز باید یه پولی از پدر بگیرم. با بی شرمی تمام. کی گفته درس خوندن خوبه, در بهترین حالتش میشین مثل من! یکی که درس می خونه باید یکی دیگه پشتش باشه وگرنه میشه مثل من!
پس لطفا درس نخوانید.
سلام وبلاگ جالبی دارین تولدت مبارک منم چند روز دیگه تولدمه همه مثل همن هیچی نمیشه فقط عمر که الکی میگذره...دوس داشتی بهم سر بزن